Ik hou van bloemen. Ik hou van de kleuren, de vormen, het groen en de geur. Ik word blij als ik bloemen krijg en wat is er nog leuker dan iemand bedanken of feliciteren met een fleurig bosje. Maar wist je dat bloemen hartstikke milieubelastend zijn? Er kleven veel nadelen aan ons traditionele “altijd goed” cadeautje.
Op de eerste plaats is het een wegwerpproduct. Na een paar dagen (als je geluk hebt een dikke week) belandt het bosje bij het GFT afval. Er wordt c.a. 5% van de Nederlandse landbouwgrond gebruikt voor het telen van bloemen. Ruimte die niet beschikbaar is voor natuur, voedselproductie of woningen. Om de bloemen te kunnen laten groeien is veel water en energie nodig en tot overmaat van ramp worden de bloemen gedrenkt in het gif omdat we geen beestjes cadeau willen doen. Dan hebben we het nog niet over verpakking, koeling en het transport ervan.
Kortom… Sinds ik dit weet, wil ik helemaal geen bloemen meer geven en eigenlijk ook niet meer krijgen. Maar hoe vertel je “het” dan, als het niet meer met bloemen kan?
Eigenlijk zijn bloemen op zich niet echt het probleem. De onbespoten bloemen uit mijn eigen tuin hebben een stuk minder impact. Al krijg ik niet het hele jaar rond zo’n fleurig boeket als bij de bloemist. De positieve impact zit hem in het feit dat je iemand aandacht geeft én een stukje natuur in huis haalt. Bij mensen zit ergens diep in het DNA nog opgeslagen dat wij een onderdeel van de natuur zijn. Daarom voelt ons onderbewustzijn zich zo prettig bij het zien, ruiken, voelen, horen van natuurlijke elementen. Daar zijn bloemen natuurlijk zeer geschikt voor.
Eigenlijk zijn bloemen kleine wondertjes op zich. Met bloemen bedoel ik dan niet alleen de fleurige exemplaren, maar ook een grasspriet in bloei of een klein takje is het waard eens aandachtig te bewonderen. Stuk voor stuk herinneren zij ons eraan hoe bijzonder onze planeet en alles dat erop leeft is. Een ervaring die vaak wordt gedeeld door astronauten die terug uit de ruimte keren. Zij vertellen na het zien van die eindeloze leegte, dat de aarde echt de mooiste plek in het universum is en we beter voor haar zouden moeten zorgen. Dat bracht mij op het idee voor de “Hemel op aarde”.
Gelukkig hoeven wij niet allemaal naar de ruimte om dit besef te verkrijgen. De lokaal, met de hand gemaakte, aardewerk maantjes maken van ieder glas of potje een etalage voor een enkele bloem, grashalm of takje. De hemel op aarde bestaat zo op iedere keukentafel. Het jaar rond, zonder negatieve impact.
Door de natuur op de keukentafel te exposeren, groeit hopelijk het besef hoe bijzonder onze wereld is, en daarmee de bereidheid haar te beschermen.
Voor ieder verkochte “Hemel op Aarde” wordt een boom geplant. Zo bouwen we samen aan een toekomst die het waard is om in te leven.